Αυτά τα χείλη κάποτε μιλούσανε για μένα,
αυτά τα μάτια μ’ έβλεπαν μ’ αγάπη αληθινή.
Αυτά τα χέρια κάποτε μ’ αγκάλιασαν δεμένα
και από θαύμα ανοίξανε μια νύχτα οι ουρανοί.

Αυτά τα χείλη, αυτά τα χείλη
μιλήσαν κάποτε για μας μ’ ελπίδες.
Μα σβήσαν όλα σ’ αυτά τα χείλη
και `γίναν ξαφνικά φωτοβολίδες.

Απ’ την αρχή η αγάπη μας ήταν φαρμακωμένη
μα τίποτα δεν έδειχνε το τέλος το κακό.
Και η καρδιά μας που έμεινε για πάντα διψασμένη
βρήκε απ’ την κόλαση νερό κι από τον χωρισμό.

Αυτά τα χείλη, αυτά τα χείλη
μιλήσαν κάποτε για μας μ’ ελπίδες.
Μα σβήσαν όλα σ’ αυτά τα χείλη
και `γίναν ξαφνικά φωτοβολίδες.