Περίμενα κι απόψε μα δε φάνηκες
που μ’ άφησες που πήγες που να χάθηκες
χαράζει έξω γκρίζα ξημερώματα
ποια χέρια σ’ αγγίζουνε ποια σώματα

Δυο μήνες μόνο κράτησε τ’ όνειρο
τώρα στη σκέψη μου μονάχα σ’ έχω όμηρο
Δυο μήνες μόνο κράτησε τ’ όνειρο
τώρα στη σκέψη μου μονάχα σ’ έχω όμηρο

Την πόρτα μου κι απόψε δεν τη χτύπησες
να ερχόσουνα να μου `λεγες πως γύρισες
οι ώρες δίχως οίκτο ξαναγύρισαν
ποιά χείλη μες τη νύχτα να σε φίλησαν

Δυο μήνες μόνο κράτησε τ’ όνειρο
τώρα στη σκέψη μου μονάχα σ’ έχω όμηρο
Δυο μήνες μόνο κράτησε τ’ όνειρο
τώρα στη σκέψη μου μονάχα σ’ έχω όμηρο