Ατσάλι, μνήμη μου, πώς να ξεχάσω,
βούνευρο, πόνε μου, πώς να κτιστώ,
λυώνεις, ημέρα μου, νύχτα, σε χάνω,
άναψ’ η φλέβα μου, δρόμο ζητώ.

Θα θυμηθείτε ή θα χαθείτε
του τρόμου άκληροι γόοι πρηνείς,
τα πόδια έρπουνε, τα χείλη τρέμουν
κι ο ύπνος έρχεται, μηνυμα γης,
τα πόδια έρπουνε, τα χείλη τρέμουν
κι ο ύπνος έρχεται, μηνυμα γης.

Άδικοι δρόμοι μου, η νύχτα αρχίζει,
τα μοιρολόγια σας κρώζουν βαθειά,
σ’ άλλην απόφαση η πέτρα τρίζει,
τραύμα αμίμητο η συμφορά.

Θα θυμηθείτε ή θα χαθείτε
του τρόμου άκληροι γόοι πρηνείς,
τα πόδια έρπουνε, τα χείλη τρέμουν
κι ο ύπνος έρχεται, μηνυμα γης,
τα πόδια έρπουνε, τα χείλη τρέμουν
κι ο ύπνος έρχεται, μηνυμα γης.

Για έλα, στήθος μου, να μου μιλήσεις,
ατσάλι ο λόγος μου, τρίζει βαθειά,
πίκρα της Άνοιξης, μη με ξεχάσεις,
στο άδειο πέλαγο, τρέμει η καρδιά.

Θα θυμηθείτε ή θα χαθείτε
του τρόμου άκληροι γόοι πρηνείς,
τα πόδια έρπουνε, τα χείλη τρέμουν
κι ο ύπνος έρχεται, μηνυμα γης,
τα πόδια έρπουνε, τα χείλη τρέμουν
κι ο ύπνος έρχεται, μηνυμα γης.