Άλλη μια νύχτα εξορία
και στους δρόμους η καρδιά
αχ και να `ρχόσουνα να με κρατήσεις
μην πάω σ’ άλλη αγκαλιά.

Μια γυναίκα που αγαπάει
δεν τη διώχνουν κι όπου πάει
μην το λες ούτε για αστείο
στην αγάπη σου το αντίο.

Πώς να περάσουνε οι ώρες
με το φόβο συντροφιά
αχ να μ’ αγκάλιαζαν τα δυο σου χέρια
μέσα σ’ αυτήν την ερημιά.

Μια γυναίκα που αγαπάει
δεν τη διώχνουν κι όπου πάει
μην το λες ούτε για αστείο
στην αγάπη σου το αντίο.