Βαρύς καημός η νύχτα
-πουκάμισο στενό-
ποτήρι μου ξενύχτα
μη μένεις αδειανό.

Αργά, βαριά τα τέλια
ζεϊμπέκικο χτυπούν
και μες στα Δαρδανέλλια
οι άνεμοι πενθούν.

Ο κόσμος μια ταβέρνα
κλειστή από καιρό
εδώ στην κούφια στέρνα
δε βρίσκεις πια νερό.