Πόσο να πιω ακόμα, πόσο να γίνω λυώμα,
όσο κι αν κλάψω, όσο τ’ όνομά της κι αν φωνάξω,
τη γνώμη της δε γίνεται ν’ αλλάξω.

Πάρτε το μπουκάλι πίσω,
πρέπει πια να ξεμεθύσω,
έχω αρχίσει πια και τρέμω
εκείνη ζει μα εγώ πεθαίνω.

Πόσο, πόσο, πόσο να πιω ακόμα,
πόσο, πόσο, πόσο να γίνω λυώμα,
όσο κι αν πονέσω, όσο και πίσω της να τρέξω,
να την κερδίσω εγώ δε θα μπορέσω,
όσο κι αν πονέσω, όσο και πίσω της να τρέξω,
να την κερδίσω εγώ δε θα μπορέσω.

Πάρτε το μπουκάλι πίσω,
πρέπει πια να ξεμεθύσω,
έχω αρχίσει πια και τρέμω
εκείνη ζει μα εγώ πεθαίνω.