|
Στίχοι: Γιώργος Πηλιανίδης
Μουσική: Μίλτος Ιωαννίδης
Όσοι αγαπάνε την ζωή
δεν έχουν χάρτινη ψυχή,
δεν είναι φύλλα ο βοριάς που τα σηκώνει.
Ηρώων είναι αυτή η Γη
και δε χωράει κατακτητή,
τα παλληκάρια δεν τα σκιάζει η αγχόνη.
Σε μια Γη που την ζηλεύουνε ζωγράφοι
υπάρχουνε φυλακισμένοι τάφοι.
Ολόκληρος ο ουρανός δικός του
φεγγάρι ήταν είχε να κρυφτεί,
και όμως με τον θάνατο τα βρήκε
τον τράταρε μια κούπα με κρασί.
Παιδί απ τα λίγα τα παιδιά
δεκαεννιά μόλις κεριά,
πρόλαβε και έσβησε
δεν ήταν όμως μόνος.
Για `κείνον ήταν λευτεριά
της μάνας του η αγκαλιά,
και ας μην τον είδε
τον δικαίωσε ο χρόνος.
Σε μια Γη που την ζηλεύουνε ζωγράφοι
υπάρχουνε φυλακισμένοι τάφοι.
Ολόκληρος ο ουρανός δικός του
φεγγάρι ήταν είχε να κρυφτεί,
και όμως με τον θάνατο τα βρήκε
τον τράταρε μια κούπα με κρασί.
Ολόκληρος ο ουρανός δικός του
φεγγάρι ήταν είχε να κρυφτεί,
και όμως με τον θάνατο τα βρήκε
τον τράταρε μια κούπα με κρασί.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 3123 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|