Θυμώνω γι’ αυτά που έχασα
και χάνω μέσ’ στο χρόνο,
για την καρδιά μου που με λάθη τη χρεώνω,
θυμώνω,
θυμώνω που με πληγώνεις
και ποτέ δε σε πληγώνω,
που σ’ αγαπάω και μού δίνεις τόσο πόνο,
θυμώνω.

Θυμώνω κάθε μέρα πιο πολύ,
θυμώνω για σένα και για μένα που σκοτώνω,
θυμώνω κάθε μέρα πιο πολύ,
θυμώνω που μέσα μου ακόμα σ’ αθωώνω,
θυμώνω.

Θυμώνω που σ’ αγκαλιάζω
και στα χάδια σου παγώνω,
για τής αγάπης τον κρυφό το δολοφόνο,
θυμώνω,
θυμώνω που κλαίω μέσα μου και δεν το φανερώνω,
για τόσες νύχτες που πονώ μ’ αφήνεις μόνο,
θυμώνω.

Θυμώνω κάθε μέρα πιο πολύ,
θυμώνω για σένα και για μένα που σκοτώνω,
θυμώνω κάθε μέρα πιο πολύ,
θυμώνω που μέσα μου ακόμα σ’ αθωώνω,
θυμώνω.