Χωρίς αιτία έφυγες
και πια δε σε ξανάειδα
με πλήγωσες αγάπη μου
βαθιά στα φυλλοκάρδια.

Θα ρθει καιρός
να με θυμηθείς,
να `χα τον Χρήστο μου
θα πεις.

Οι φίλοι μου σε είδανε
με κούρσα που γυρνούσες
κι αυτόνε που σωφάριζε
συχνά τον εφιλούσες.

Θα ρθει καιρός
να με θυμηθείς,
να `χα τον Χρήστο μου
θα πεις.

Εγώ δεν έχω Γιώτα Χι
ούτε ψηλά παλάτια
μα έχω την καρδούλα μου
που αξίζει για χρυσάφια.

Θα ρθει καιρός
να με θυμηθείς,
να `χα τον Χρήστο μου
θα πεις.