Το πρωί σαν σηκωθώ
το νταλγκά μου θα σκεφτώ
και τραβώ να βρω βαρέλι
να `βρω βαρέλι
να `χει μέσα κοκκινέλι.

Του Μανώλη το βαρέλι,
ω, τρέχει μέλι, τρέχει μέλι
γιατί έχει κοκκινέλι.

Του Μανώλη το βαρέλι
έχει φίνο κοκκινέλι
σαν το πίνω και μεθώ
το νταλγκά μου τον ξεχνώ.

Του Μανώλη το βαρέλι,
ω, τρέχει μέλι, τρέχει μέλι
γιατί έχει κοκκινέλι.

Στο κρασάκι μου ξεχνώ
κάθε πόνο μου πικρό
κάνω μια καρδιά μεγάλη
και ασήκωτο κεφάλι.

Του Μανώλη το βαρέλι,
ω, τρέχει μέλι, τρέχει μέλι
γιατί έχει κοκκινέλι.