Το φιλί το τελευταίο
το θυμάμαι και πονάω
τώρα πια σαν ποτηράκι σε κομμάτια σπάω
δεν μπορώ να το πιστέψω
πως για μένα δε σε νοιάζει
σα βροχή το δάκρυ
απ’ τα μάτια στάζει

Τι σταυρό κουβαλάω με ρωτάνε οι φίλοι
ποια σου έκλεψε το γέλιο
ξαφνικά απ’ τα χείλη
όλα απόψε σε θυμίζουν και δεν ξέρω
πού πάω
στο στερνό μου τσιγάρο μιλάω

Πού γυρνάς δεν ξέρω τώρα
κι η καρδιά μου αμφιβάλει
αν πονάς κι αν νιώθεις λίγο το δικό μου χάλι
ποιον φιλάς, ποιον αγκαλιάζεις
τόσες νύχτες ματώνω
δεν μπορώ να ησυχάσω
σαν κεράκι λιώνω