Πες μου ακόμα τι να κάμω
για να νιώσεις πόσο φως μου,
πόσο φως μου σ’ αγαπώ;

Μέρα νύχτα υποφέρω
από τον δικό σου,
τον δικό σου τον καημό.

Αχ, λίγο λίγο λίγο λυώνω
από τον δικό σου πόνο
κι από την δική σου τη φωτιά.

Ό,τι είχα στα `χω δώσει
πες μου άλλο τι γυρεύεις
τι ζητάς;

Η καρδιά μου σ’ αγαπάει
κι είναι κρίμα, δεν λυπάσαι
να την τυραννάς;

Αχ, λίγο λίγο λίγο λυώνω
από τον δικό σου πόνο
κι από την δική σου τη φωτιά.

Στο δικό σου το χατήρι
όλο το ντουνιά εγώ μπορώ
για να αρνηθώ.

Κι αν με κάνεις να υποφέρω
πάντα εγώ θα σε λατρεύω
και θα σ’ αγαπώ.

Αχ, λίγο λίγο λίγο λυώνω
από τον δικό σου πόνο
κι από την δική σου τη φωτιά.