Φως
Λευκό σε ταράτσες δανεικό
Σε μανταλάκια τυλιγμένο απλωμένο
Πλέει επιπλέει.

Χρώμα διαλυμμένο σε νερό
Κάπου πιο μακριά από εδώ
Κομματιασμένο από ήλιο που θα σβήσει στο βυθό
Και δύο παζλ στον ουρανό.

Ράγες θα με παν από την πόλη στον Θεσσαλικό
Και βάρκες θα ριζώνουν στον Ευβοικό
Και θα ισορροπώ σε σκοινιά στις ταράτσες μιας Τρίτης το πρωινό.

Κάθε που ματώνεις εγώ θα σ’ αγαπώ.