Βρέθηκε ανύποπτη σε άγνωστα νερά
Κι έτσι όπως βράχηκε το νήμα της ζωής της
Αυτοί που αγάπησε βαθιά
Τη συνοδέψαν στη στεριά
Να γίνει κύμα σε μια θάλασσα δικής της

Κάποιοι ακουμπήσαν τ’ όνομά της στον αφρό
Άλλοι βυθίσαν μυστικά της στον πυθμένα
Να ταξιδέψουν, να κρυφτούν
Κι αν επιστρέψουν να τη βρουν
Η παραλία κι η Καντέν να γίνουν ένα

Και κολυμπούν στην παραλία της Καντέν
Κι αυτή είναι κύμα, κρυφακούει συζητήσεις
Τους παρασύρει, τους μιλά
Λίγο πριν φύγει τους φιλά
Κι αφήνει πίσω της μια θάλασσα αναμνήσεις

Τα ίχνη που άφησε στην άμμο είναι εκεί
Εκεί τα λόγια της ηχούνε στη χροιά της
Κάτω απ’ το χάδι της βροχής
Τώρα η Καντέν μένει ασφαλής
Στην παραλία που απαντά στο όνομά της.