Αχ τα φαναράκια μες στη νύχτα
τρέμουν, στα ματάκια φέγγουν, κοίτα
πώς αδειάσαν οι ταράτσες από αστέρια
και γεμίσαν προσευχές τα καλοκαίρια.

Αχ τα παραμύθια πώς μισεύουν
κλέβουν χαμομήλια και χαιδεύουν
τα μαλλάκια που δε βρήκε ακόμα ύπνος,
τις στιγμούλες που εζήλεψε ο ξύπνιος.