Ταξίδι παν οι σκέψεις μου με τ’ αφρισμένα κύματα
του γυρισμού σου τα γλυκά πότε ν’ ακούσω βήματα.
Χρυσέ μου πού `σουν πάντοτες καλός κι ανοιχτοχέρης,
σαν έρτεις απ’ την ξενιτιά, τι δώρα θα μας φέρεις;