Την προσωπογραφία μου χαράζει
ο χρόνος
τα φρύδια διαζώματα
τα κλειστά μάτια σβούρες
αντίποδες
των τοπίων των δέντρων
θεατές των ιστών που σκιάζουν τα όνειρα
και το στόμα μεστό κεντρί
ν’ αντιπαρέρχεται το χάος.