Άβουλος μη σταθείς στιγμή μπρος στης ζωής τη στράτα
κι είν’ όμορφα τα γηρατειά κι είναι γλυκά τα νιάτα.
Χιλιόγλωσση είν’ η προσευχή κι έχει απ’ τα χρόνια πια γεράσει
κι όμως ως του θεού τ’ αφτιά ποτέ δεν έχει φτάσει.

Τίποτα – τίποτα καλό σε σας δεν έχουν δώσει
όσοι σοφοί κι αν πέρασαν και παντογνώστες και μεγάλοι.
Ποιον περιμένετε να `ρθεί; Ποιον καρτερείτε να σας σώσει;

Εσείς οι ίδιοι με τα χέρια σας
με το μυαλό σας, με την πράξη,
αν δεν αλλάξετε τη μοίρα σας,
ποτέ της δε θ’ αλλάξει.