Πρέπει σκοτάδια να διαβείς
από φωτιές να `χεις περάσει,
να `σαι στην κόψη μαχαιριού
να βλέπεις τ’ άδικο παντού
να δεις γιατί έχω κλάψει.

Τα παράλογα σου λόγια
ίσως να μην τα `λεγες
και το βάρος της ψυχής μου
αχ, ίσως καταλάβαινες.

Πρέπει στ λύπη ν’ αφεθείς
με τον καημό να ξημερώσεις,
να `χεις φουρτούνες μες στο νου
να σε χτυπάνε από παντού
τον πόνο μου να νιώσεις.

Τα παράλογα σου λόγια
ίσως να μην τα `λεγες
και το βάρος της ψυχής μου
αχ, ίσως καταλάβαινες.