Τούτο τον αναπτήρα ανάγλυφο
σ’ ένα κομμάτι μάρμαρο της Μάνης,
Παφία, σου τον χάρισε η Βιττώ,
τώρα που ξέρει πως δε γνώρισε την ηδονή:
τους άλλους άναψε, ποτέ τον εαυτό της.