Δεν κάνω εγώ για σένα πια,
φύγε από μένα μακριά,
φύγε από μένα μακριά,
έγινε πέτρα η καρδιά.

Μου `πες πως θα μ’ αγαπάς,
μου `πες πως θα μ’ αγαπάς,
μου `πες πως θα μ’ αγαπάς,
θα μ’ αγαπάς αιώνια
κι όμως, παραπάτησες,
άτακτα περπάτησες
και τους όρκους πάτησες
χωρίς καμιά συμπόνια.

Σου το `χα πει τόσον καιρό,
άλλο ν’ αντέξω δεν μπορώ,
άλλο ν’ αντέξω δεν μπορώ,
τα λάθη σου δε συγχωρώ.

Μου `πες πως θα μ’ αγαπάς,
μου `πες πως θα μ’ αγαπάς,
μου `πες πως θα μ’ αγαπάς,
θα μ’ αγαπάς αιώνια
κι όμως, παραπάτησες,
άτακτα περπάτησες
και τους όρκους πάτησες
χωρίς καμιά συμπόνια.