Αν μ’ αγαπάς γιατί με τυραννάς
και την καρδιά μου φαρμάκι την κερνάς,
να μού το πεις αν θες αλλού να πας
γιατί είναι ψέμα πως εμένα αγαπάς.

Να πας, να πας, να πας, να πας,
να πας να ζήσεις μ’ αυτόν που αγαπάς.

Ό,τι κι αν κάνω για σένα στη ζωή,
μού το γκρεμίζεις, αχάριστη ψυχή,
όπου κι αν πας ποτέ να μην ξεχνάς
πως μακριά μου θα κλαις και θα πονάς.

Να πας, να πας, να πας, να πας,
να πας να ζήσεις μ’ αυτόν που αγαπάς.

Αν θες να φύγεις, στα ίσια να το πεις
και να το ξέρεις, εσύ θα πληγωθείς,
μετανιωμένη στην πόρτα μου θα `ρθείς
μα στην καρδιά μου αγάπη δε θα βρεις.

Να πας, να πας, να πας, να πας,
να πας να ζήσεις μ’ αυτόν που αγαπάς.