Για θυμήσου φίλε μου
τι καλά που ζούσαμε
όλο γλέντι και χαρά
τη ζωή περνούσαμε.

Μα μυαλό δεν είχαμε και ταπί εμείναμε,
πέρασαν τα χρόνια μας κι ήρθαν τα γεράματα
κι είμαστε για κλάματα.

Για θυμήσου φίλε μου
τι λεφτά που είχαμε
άξιοι δεν ήμασταν
για να τα κρατήσουμε.

Μα μυαλό δεν είχαμε και ταπί εμείναμε,
πέρασαν τα χρόνια μας κι ήρθαν τα γεράματα
κι είμαστε για κλάματα.

Κι έτσι απ’ το κεφάλι μας
μες στους δρόμους μείναμε
δεν επράξαμε καλά
τώρα τι θα γίνουμε.

Μα μυαλό δεν είχαμε και ταπί εμείναμε,
πέρασαν τα χρόνια μας κι ήρθαν τα γεράματα
κι είμαστε για κλάματα