Σε ψάχνω απόψε πριν τα άστρα να φανούνε
σε ουρανούς πού'χουνε χρώματα παράξενα
που κρύβεις άραγε τη μοναξιά σου νά'ξερα
αέρας είμαστε προτού να γεννηθούμε
στην γη να'ρθούμε.

Χίλια χρόνια σε προσμένω κι είσαι μια σκια
μέσα στον ίσκιο μου
στα μαλλια σου κρεμασμένο των κουρσάρων
χρυσάφι κλεμένο
ναυαγώ μέσ'το δάκρυ το ίδιο μου.

Μεσ'την σιωπή μου ναυαγός ζητάω ελπίδες
στο όνειρο σου καταδύομαι και χάνομαι.
Παίρνω ανάσα κι απ τα μαλλιά σου πιάνομαι
κρεμιέμαι απ τις χρυσές σου ηλιαχτίδες
μα δε με είδες.


Χίλια χρόνια σε προσμένω κι είσαι μια σκια
μέσα στον ίσκιο μου
στα μαλλια σου κρεμασμένο των κουρσάρων
χρυσάφι κλεμένο
ναυαγώ μέσ'το δάκρυ το ίδιο μου.