Όταν γυρνώ στο σπίτι μου
εικόνες με κοιτάζουν,
ανάβω το καντήλι μου
κι όλες με σένα μοιάζουν…

Την ώρα αυτή που σκέφτομαι,
που να `σαι κι αν φοβάσαι,
στον τοίχο ανάβει μια σκιά
και δίπλα μου κοιμάσαι…

Είσαι παντού και πουθενά
στα αστέρια, στο φεγγάρι,
στην γη αυτή που περπατώ,
κάτω απ’ το μαξιλάρι.

Την ώρα αυτή που χάνομαι
κι ο ύπνος με τυλίγει
είσαι καράβι πιάνομαι
προτού η νύχτα φύγει…

Είσαι παντού και πουθενά
στα αστέρια, στο φεγγάρι,
στην γη αυτή που περπατώ,
κάτω απ’ το μαξιλάρι.

Όταν γυρνώ στο σπίτι μου
εικόνες με κοιτάζουν,
ανάβω το καντήλι μου
κι όλες με σένα μοιάζουν…

Όταν γυρνώ στο σπίτι μου…