Στριφογυρίζει ο ποιητής επάνω στον τροχό του στριφογυρίζει ο ποιητής δαιμονισμένα ένα κεφάλι αλόγου σπασμένο μες στα πόδια του μία γυναίκα ανοίγει τ’ άσπρο στόμα να δαγκάσει φίδια φαρμακερά τον τριγυρίζουν χάμω κυλάνε κέρματα καύκαλα τσακισμένα ριγμένα μες στη λάσπη του και στρογγυλά χαλύβδινα λουλούδια να σφυρίζουν

καθώς στριφογυρνάει ο ποιητής αρχίζει ν’ ανεβαίνει όπως γυρίζει φρενιασμένα κι όπως γυρίζει φρενικά αρχίζει ν’ ανεβαίνει

το ένα του χέρι είναι σβηστό στο άλλο να κρατάει ένα αναμμένο κάρβουνο