Λέει το δέντρο:
—Θα σπάσω τα κλαδιά μου
αυτή τη νύχτα θ’ ανάψω θ’ ανεβώ!
Τρελάθηκαν τα φώτα μες στο σπίτι
ανάβουνε και σβήνουν δίχως λόγο.

Λέει το παιδί:
—Είναι χειμώνας κι η θάλασσα είναι μακριά με το καράβι
κι άνθρωποι σκάβουνε βαθιά σκάβουνε και όλο θάβουν.

Λέει ο ήλιος:
—Κοιμήθηκα και ονειρεύτηκα πως ήμουν περιστέρι
με ξεσκισμένη όλο αίματα κοιλιά.

Και λέει το καράβι:
—Κουράστηκα θέλω να κοιμηθώ όμως η νύχτα είναι βαθιά
όμως η νύχτα είναι σκοτεινή και δίχως ψάρια .