Έλα, Θεέ, κ’ έλα Χριστέ, έλα και Παναΐα,
τουτ’ η δουλειά π’ αρκέψαμεν νά’ χη την ευλοΐαν.
Α λεμονιά μου φουντωτή πού’ σαι στον κατεβάτην, *
σούστου* και ρίξε τους αθθούς να γεμιστή κρεβάτιν.
Μέσ’ στην αυλήν της νιόνυφης κάθουνται δκυο α(η)δόνια,
εστείλασιν και `φέρασιν ελληνικά βελόνια.
Ερέξαν* τα βελόνια τους μ’ ολόγρουσον μετάξιν
και ράβκουν τα κρεβάτιν της με χάριν και με τάξιν.
Προσέχετε τες βελονιές καλά, να μεν φανούσιν,
γιατ’ ύστερα θα τες θωρούν και θα σας νεγελούσιν.*
Εκόψαν την βασιλικιάν* κ’ εκάμαν την δεμάτιν,
εφτά εν’ οι μονοστέφανες που ράφκουν το κρεβάτιν.
Βάρτε τους τέσσερις σταυρούς στα τέσσερα καντούνια,
να πέφτουν να κουνίζουνται σαν τα φιλικουτούνια.*
Βάτρε τους τέσσερις σταυρούς, φεγγαριν εις τη μέσην,
ν’ αρέση τ’ αντροΰνου μας την ώραν που θα ππέση.

Παραλλαγή

Ώρα καλή τζι’ ώρ΄αγαθή τζι ώρα ευλοημένη,
τουτ΄η δουλιά π΄αρκέψαμεν, να βκη στερεωμένη
που τον Αφέντην τον Γριστόν νάνι ευλοημένη.
Έλα Θεέ τζιαι Παναγιά με τον Μονογενή σου
τζι’ ευλόα μας τούντην δουλιάν, πούναι που την βουλήν σου.
Μια λεμονιά αθθηνερή, πούναι στον κατεβάτην
εσούστην τζι΄έριξεν αθθούς να γεμωστή κρεβάτιν,
με βελονιάν μεταξωτήν, θέμα τζιαι κοτζινάτην.
Προσέχετε τες βελονιές, καλά να μεν φανούσιν
γιατ’ ύστερα εν να τες θωρούν τζι’ εν να σας `νεγελούσιν.
Βάρτε τους τέσσερις σταυρούς στα τέσσερα καντούνια,
να ππεύφτουσιν οι νιόνυμφοι, σαν τα φιλικουτούνια.
Βάρτε τους τέσσερις σταυρούς, βάρτε τζι’ `εναν στη μέσην
ν’ αρέση τ΄αντροΰνου μας την ώραν που να ππέση.