Χόρεψε νύφη χόρεψε να λύσεις τα παπούτσια
τζι΄άς εν καλά ο νιόγαμπρος γοράζει σου τζιηνούρκα.

Γαμπρέ την Νύφφη ν’ αγαπάς, να μεν τη μαραζόννης
να κόβκης που τα χρόνια σου τζιαί να της τα πιντώνεις.

Το δέντρον που σου φέραμεν γαμπρέ μου μέσ’ στην αυλή σου
να το ποτίζης τακτικά, να τόχής στην ζωή σου.

Γαμπρέ την νύφφην ν’ αγαπάς, να μεν την εμαλλώννης,
σαν την βασιλιτζιάν στην γην να την εκαμαρώννης.

Ω νιόνυφφη, τον νιόγαμπρον πάντα να τον τιμάσαι,
τζείνος ναν’ στύλλος του σπιδκιού τζι’ εσύ η λαμπάδα νά ΄σαι.

Γρυσή καντήλα κρέμμεται πάνω στο `κονοστάσιν,
τ’ αντρόινον π’ αρμάσαμεν να ζήση να γεράση.