Σελίδα λευκή σαν άσπιλο χιόνι,
κάτι τελειώνει σε κίνηση αργή.
Κι αυτό που θα ’ρθει δε μοιάζει ούτε δείχνει,
αχνά αφήνει ίχνη σε άμμο καυτή.

Λευκό το χαρτί. Οι λέξεις που βγαίνουν
νωρίς πια πεθαίνουν πριν γίνουν ευχή.
Ποια δύναμη αρκεί το άσπρο να ντύσει,
ψυχές να κοσμήσει με Λόγο ζωής;

Σελίδα λευκή, βρεγμένη η ζωή μου.
Αργοί κι οι σφυγμοί μου τη νύχτα αυτή.
Τη νύχτα αυτή που σήκωσε σκόνη
και ποιος κατορθώνει αθώος να βγει.

Λευκό το χαρτί κι εκείνος που ξέρει
διπλά υποφέρει σ’ αυτή τη σιωπή.
Ποια αγάπη μπορεί εδώ να υπογράψει
σαν μοίρα να γράψει προτού να καεί.

Σελίδα λευκή, βρεγμένη η ζωή μου.
Αργοί κι οι σφυγμοί μου τη νύχτα αυτή.
Τη νύχτα αυτή που σήκωσε σκόνη
και ποιος κατορθώνει αθώος να βγει.