|
Στίχοι: Αλέξανδρος Ελευθεριάδης
Μουσική: Νίκος Απέργης
Είναι αλήθεια ότι έχω μεγαλώσει,
δεύτερη αλήθεια πως πολλά με έχουν πληγώσει
κι αναρωτιέμαι ένα τέλος ποιος θα δώσει
σ’ αυτήν την τρέλα που πεθαίνω κι όμως ζω.
Όλα τα φώτα της ζωής
έχω ανάψει μήπως δεις
το λάθος κάθε επιλογής και το σωστό.
Σε συμπληγάδες και γκρεμούς
σε δακρυσμένους ουρανούς
σου τραγουδάω μα δεν ακούς που σ’ αγαπώ.
Κι είναι αλήθεια ότι έχω μεγαλώσει,
δεύτερη αλήθεια πως πολλά με έχουν πληγώσει
κι αναρωτιέμαι ένα τέλος ποιος θα δώσει
σ’ αυτήν την τρέλα που πεθαίνω κι όμως ζω.
Άρρωστη κατάσταση ζούμε
χώρια και μαζί δεν μπορούμε
χάσαμε πολλά τι να βρούμε,
έχω τρελαθεί.
Άρρωστη κατάσταση κι όμως
θύμα και μαζί δολοφόνος
της αγάπης μίλησε ο νόμος,
πάμε κι όπου βγει.
Άρρωστη κατάσταση πες μου
πως θα βρεις χαρά στις πληγές μου
δε θα φτάσουν χίλιες ζωές μου
για να γιατρευτώ.
Κι όμως όπως τρέχει το αίμα,
τρέχει στο καυτό μου το δέρμα
κι αφού ψάχνεις τόσο ένα τέρμα,
πέφτω στο κενό πλάι σου κι εγώ.
Μες στο σκοτάδι ακροβατεί
σαν υπνοβάτης μια ευχή
αυτό το τέλος που ζητάς να `ναι γιορτή.
Γιατί είναι αλήθεια ότι έχω μεγαλώσει,
δεύτερη αλήθεια πως πολλά με έχουν πληγώσει
κι αναρωτιέμαι ένα τέλος ποιος θα δώσει
σ’ αυτήν την τρέλα που δεν λέει να χαθεί.
Άρρωστη κατάσταση ζούμε
χώρια και μαζί δεν μπορούμε
χάσαμε πολλά τι να βρούμε,
έχω τρελαθεί.
Άρρωστη κατάσταση κι όμως
θύμα και μαζί δολοφόνος
της αγάπης μίλησε ο νόμος,
πάμε κι όπου βγει.
Άρρωστη κατάσταση πες μου
πως θα βρεις χαρά στις πληγές μου
δε θα φτάσουν χίλιες ζωές μου
για να γιατρευτώ.
Κι όμως όπως τρέχει το αίμα,
τρέχει στο καυτό μου το δέρμα
κι αφού ψάχνεις τόσο ένα τέρμα,
πέφτω στο κενό πλάι σου κι εγώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: 100% (2 ψήφοι) Αναγνώσεις: 1584 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|