Ενα μεγάλο θαύμα
κάνω σαν τον Χριστό,
μόνο που το δικό μου
μοιάζει με φονικό.

Φονικό, φονικό, φονικό,
σκοτώνω τον καιρό.

Κρύψτε μου τα μαχαίρια,
φέρτε σκοινί γερό,
δέστε μου και τα χέρα
κι όμως εγώ μπορώ.

Μπορώ, μπορώ, μπορώ,
σκοτώνω τον καιρό.

Δε με τρομάζουν δίκες,
τί να τις φοβηθώ,
ελεύθερα σκοτώνω
κι ελεύθερος γυρνώ.

Γυρνώ, γυρνώ, γυρνώ,
σκότωσα το καιρό.

Είναι τόσο σπλό,
είναι τόσο απλό,
σκοτώνω τον καιρό
λεπτό - λεπτό.