Προσπαθώ να μην γίνω μίσος
προσπαθώ να γίνω αγάπη
κι απ’ τον σπόρο που σπείρατε ίσως.
Να γίνω λουλούδι που ανθίζει με δάκρυ
περάσαν σας λέω τα χρόνια
πέρασαν και ξύπνια αιώνια.
Κοιμίζω με χάδια τα μίση
μη μου γυρίσει και κάνω κακό.

Ψάχνω ένα αστέρι ν’ αποκοιμηθώ
να φύγω σ’ ήσυχα μέρη μακριά από εδώ.
Ψυχή να μην με ξέρει να φανερωθώ
εκεί που η εκδίκηση είναι ν’ αγαπώ.

Προσπαθώ να μην γίνω βία
προσπαθώ να γίνω ελπίδα
εκείνο που μου πες στα αστεία.
Πως γίνομαι ο πόνος που λέω πως δεν είδα
ετών εικοσιπέντε και ξύπνια αιώνια
ελέγχω σου λέω ελέγχω δαιμόνια.
Τον ύπνο μου μη και ξυπνήσει
και τιμωρήσει ότι αντικρίσει
δε θέλω να κάνω κακό.

Ψάχνω ένα αστέρι ν’ αποκοιμηθώ
να φύγω σ’ ήσυχα μέρη μακριά από εδώ.
Ψυχή να μην με ξέρει να φανερωθώ
εκεί που η εκδίκηση είναι ν’ αγαπώ.

Κοιμάται η καρδιά μου όπως είδες
αιώνια με μωβ καληνύχτες.
Κοιμάται γεμάτη παγίδες,
άλλων λεπίδες και θα κάνω κακό.

Ψάχνω, ψάχνω ένα αστέρι να αποκοιμηθώ
να φύγω σ’ ήσυχα μέρη μακριά από εδώ.
Ψυχή να μην με ξέρει να φανερωθώ
εκεί που η εκδίκηση είναι ν’ αγαπώ.