Όλοι μου λένε άδικα
γυρνώ στα ξενυχτάδικα
από το βράδυ ως το πρωί.
Κι άδικα ψάχνω στα μπουζούκια
να λησμονήσω στα χαστούκια
που μου `δωσες μοίρα σκληρή.

Κι όμως εγώ μονάχα στα μπουζούκια
βρίσκω τη λησμονιά,
με μια πενιά ξεχνάω τα χαστούκια
που μου `δωσες κάποια βραδιά.

Χτύπα με κόσμε άπονα
δεν κάνω εγώ παράπονα
έχω καρδιά σαν το βουνό.
Μοίρα σκληρή μου `χεις στερήσει
ότι αγαπώ σ’ αυτή τη ζήση
και μ’ έχεις κάνει να πονώ.

Κι όμως εγώ μονάχα στα μπουζούκια
βρίσκω τη λησμονιά,
με μια πενιά ξεχνάω τα χαστούκια
που μου `δωσες κάποια βραδιά.