Είπες θα `ρθεις μα δεν ήρθες,
μια ζωή, τις λύπες τις κρατούσα εγώ,
πάρε όλη την ευθύνη,
ό,τι μου `χει μείνει κι άντε στο καλό.

Τώρα που το σκέφτομαι,
άδικα τρελαίνομαι.

Θα `ναι το καλύτερό μου
να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου,
δεν βολεύεις πια, μωρό μου, καταστρέφομαι,
μα τους φίλους θα γυρνάω,
μια χαρά θα τα περνάω,
δεν μπορώ για σένα άλλο να τρελαίνομαι.

Φύγε πια μακριά,
μη μού λες πως δε θες.

Παίξε το δικό σου ρόλο
κι αν αυτό είν’ όλο, χάρηκα πολύ,
ζήσε πάλι μέσ’ στο ψέμα
κι άσε με εμένα με μισή ψυχή.

Τώρα που το σκέφτομαι,
άδικα τρελαίνομαι.

Θα `ναι το καλύτερό μου
να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου,
δεν βολεύεις πια, μωρό μου, καταστρέφομαι,
μα τους φίλους θα γυρνάω,
μια χαρά θα τα περνάω,
δεν μπορώ για σένα άλλο να τρελαίνομαι.

Φύγε πια μακριά,
μη μού λες πως δε θες.

Φύγε πια μακριά,
μη μού λες πως δε θες.