Γέμισαν οι τοίχοι φάτσες,
δες γουστόζικες γκριμάτσες,
καλλιτέχνες και πολιτικοί
ποζάρουν χαμογελαστοί.

Μας καλούν στη συναυλία,
στο θέατρο, στην ομιλία,
έρχονται να μας καλλιεργήσουν,
το υπογράφουν, θα μας οδηγήσουν.

Μάνα μου, γιατί φοβάμαι όταν οι τοίχοι μού γελάνε,
μάνα μου, πολύ φοβάμαι, κάτι πάλι μου ζητάνε,
κάτι πάλι μου ζητάνε αυτές τις φάτσες που γελάνε.

Γέμισαν οι τοίχοι χρώματα,
δες φανταχτερά ονόματα,
αστέρια κάθε διαστάσεων,
κάθε φύλλου και υποστάσεων.

Μας τάζουνε υπέροχη βραδιά,
να πάμε νέοι, γέροι και παιδιά,
καταφθάνουν με λαχτάρα,
να μας διώξουν την αντάρα.

Μάνα μου, γιατί φοβάμαι αυτές τις φάτσες που γελάνε,
μάνα μου, πολύ φοβάμαι, κάτι πάλι μου ζητάνε,
κάτι πάλι μου ζητάνε αυτές τις φάτσες που γελάνε.