Το καράβι της ζωής μας
δεν το κουμαντάραμε,
πέσαμε `πάνω σε ξέρες,
το φουντάραμε.

Με κανένα δεν τα βάζουμε
όπως στρώσαμε, πλαγιάζουμε.

Τα λιμάνια ήταν κοντά μας,
τα περιφρονήσαμε,
κάναμε του κεφαλιού μας,
την πατήσαμε.

Με κανένα δεν τα βάζουμε
όπως στρώσαμε, πλαγιάζουμε.

Στις μεγάλες μας φουρτούνες
τα φανάρια σβήσαμε,
σκάρτες ήταν οι ζαριές μας,
μπατιρήσαμε.

Με κανένα δεν τα βάζουμε
όπως στρώσαμε, πλαγιάζουμε.