Με σκαλίζεις σαν ξερό χωράφι
κι ό,τι σάπιο και άχρηστο βρίσκεις το αγαπάς
το χρυσάφι μου το πετάς στα σκουπίδια
αναλογίζομαι την ώρα που θα φεύγεις
νομίζοντας πως πήρες ό,τι ήθελες να πάρεις
δίχως ποτέ να σου περάσει απ’ το μυαλό
πως πήρες ό,τι σου άξιζε να πάρεις.