Στο ίδρυμα οι ανάσες δονούν
τον ήσυχο σάπιο αέρα
οι βόλτες στους φράχτες σταματούν
κανείς δε θυμάται τι υπάρχει πιο πέρα
οι έγκλειστοι ήρωες το ξέρουν καλά
κι οι μαύροι αιώνες το ξέρουν
πονάει πάντα η πρώτη φορά
πονάει πάντα η πρώτη φορά
μα καμιά φορά
πονάει για πάντα για πάντα για πάντα.