Το ρόδινό σου σώμα
δε ζήτησα τα χέρια
να σφίξουν —περιστέρια
δε γίνουνται οι οχιές—

κι ούτε πάνω στη λύση
των μαύρων μου κοκάλων
να νιώσω πλιο μεγάλον
τον εαυτό μου! Διες
κι ολύμπιου θνητού ζήτα

το γαληναίο στήθος,
νερού μη λιώσει πλήθος
του στήθους σου η χιονιά,
γιατί πιστός εργάτης
της τέχνης του Εωσφόρου

κρατώ εγώ του βορβόρου,
της πίσσας της φωτιά!