|
Στίχοι: Ηλίας Πετρόπουλος
Μουσική: Αμελοποίητα
Όχι το σώμα σου, αλλά τα αισθήματά μου ανατέμνω.
Έκαστον σώμα κι ένας κωδίκελος.
Στέφανός σου το μίσος σου.
Μόνον ιστορίες θανάτων αφηγείται το σώμα.
Η ηδονή η ηχώ των ποτέ.
Σιωπάς εσύ· αλλά σε ανακαλύπτω.
Οι αληθινές μας στιγμές είναι οι στιγμές της μοναξιάς.
Καθώς τα λουλούδια, κάθε γυναικείο σώμα έχει το άρωμά του.
Ο θάνατος αποτελεί τη μόνη αξιοπρεπή πράξη του σώματος.
Αγνοώ πού ανήκω πού.
Ο άνδρας με τη βέβηλη καρδιά δε χαίρεται την ωραιότητα
του γυναικείου σώματος την ομορφιά.
Ηδονή χαμόγελο τελείας πράξεως.
Πλαγιασμένη, γυμνή, με το περιδέραιο των δακρύων του στα στήθια της
σκέφτεται πως η ωραιότης παρέχεται από τη φύση σαν ελεημοσύνη.
Έσο επιεικής με τις παρορμήσεις του σώματος.
Είμαι ανεύθυνος για το κακό που πράττω.
Ελάχιστα πιστεύω στη διανοητικότητα των γυναικών.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 667 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|