Ι
Τα βουνά.
Ανοίγει το γαλάζιο ρήγμα — μαρμαρυγή.
Οι αστέρες συντρίμμια των πάγων.

Εντός μου
ο λυγμός των δασών.
Τα σπασμένα δέντρα
στην αρχή του φωτός.
Οι αντίλαλοι ενός κόσμου που χάνεται
σε κρότους κρυστάλλινων τυμπάνων.

ΙΙ
Χρόνια.
Το καλοκαίρι στο χάος —
άρωμα παλιού βιβλίου.

Με μια μικρή πόλη στα μάτια
εκεί — που σβήνουν
τα δυσμικά μας όνειρα.
Είμαστε μόνον
η σύγχυση των προσώπων.

ΙΙΙ
Άρματα δρεπανηφόρα.

Ληστές των πλανητών,
ρωγμές των υδάτων —
η μάχαιρα στις φλόγες.

Το πρόσωπό μου
βορά των λύκων.

IV
Η πολιτεία — φλόγα και μάρμαρο.
Παιδί, εμβατήριο.
Ιστορία, σύννεφο.

Οι άνθρωποι — σώματα λιγνά.
Στην πτώση, στο χώρο, στη μοναξιά.

Μετά τον θάνατο της μουσικής,
σιγεί ο ήλιος.