Ποιος νυχτωμένος δεν πονά
Και ποια ψυχή δεν κλαίει
Στη νύχτα όταν λέει
Αυτά που θέλει να ξεχνά;

Άδικη καρδιά στον τοίχο γράφεις
Της μοναξιάς διαδρομές
Και με το ρούχο μου τις ράβεις
Άμα το θες έλα και δες

Αβάσταχτος ο χωρισμός
Κι αδιάβατη η μέρα
Δεν πάει παραπέρα
Της πίκρας ο συλλογισμός