Υπάρχει ένα πουλί που
τις νύχτες δεν κατεβαίνει ποτέ
να κοιμηθεί στα δέντρα
αυτό κοιμάται με κλειστά φτερά
ακίνητο στο κέντρο του αέρα.

Δεν το κρατάει κανείς από ψηλά

όσο είναι μέρα, κουράζεται πετώντας
χτυπά με βία τα φτερά γιατί
τα πόδια του έμειναν στ’ αυγό, δεν έχει
πού να ξέρει ότι άλλοι πατάνε κι όλας
έτσι, χτυπά με βία τα φτερά

όμως τις νύχτες βαλσαμώνει
κοιμάται κάθετο
κι είναι μικρή όρθια κάσα
μα δεν πατάει, μπορείς να το πεις
και ξαπλωμένο.

Τη μέρα πετάει πάλι.