Ημίθεοι θάβουνε στη γη τ’ αγάλματά τους
Οι άκρες των ονείρων τους είναι γεμάτες αίμα

Για ν’ αποτίσουν φόρο τιμής στον Μουσόργκσκι
Οι οφθαλμοί σου ψάλλουν τον Βόλγα

Τότε υποφώσκουν οι νευρώνες τ’ ουρανού
Συνεκβάλλουν σάρκα και συνείδηση, με πολλαπλά ονόματα

Βακχικά κινούνται προς τα ζοφερά πέπλα της παρακμασμένης Μαγδαληνής
Που έρωτα μυρίζουν

Ακριβώς.