Πάντα έβαφαν το σπίτι τους λευκό.

Μια μέρα ο μπαμπάς έκανε μεταπτυχιακό.
Η μαμά έκανε κι αυτή μετά.
Το κορίτσι ακολούθησε με επιτυχία την παράδοση.
Το αγοράκι λέει εγώ;

Βάψαν πάλι το σπίτι τους λευκό.
Υπήρχε μία κόκκινη καμινάδα.
Αγαπούσαν ολόκληρο το σπίτι –ήταν
σπίτι τους, όμως
βαφότανε λευκό, αύριο κοκκίνιζε

Ο μπαμπάς είπε ας κάνω λοιπόν διδακτορικό.
Η μαμά να κάνω ένα κι εγώ.
Το κορίτσι λέει Θα κάνω ό,τι και η μαμά.
Το αγοράκι μου αρέσει αυτή η καμινάδα...

Πήγαν το καλοκαίρι στη θάλασσα διακοπές:
Κολυμπάει ο μπαμπάς, η θάλασσα είναι μοβ
κολυμπάει η μαμά, η θάλασσα είναι πράσινη
και το κορίτσι στο τέλος, βεραμάν.

Το αγόρι λέει εγώ
δεν ξέρω κολύμπι σε θάλασσα πράσινη μοβ
βεραμάν. Ξέρω κολύμπι μόνο σε θάλασσα μπλε. Κι αν...
(Και θάφτηκε αμέσως στην άμμο).

Λέει τότε ο μπαμπάς ας κάνουμε κάτι ανώτερο.
Λέει τότε η μαμά τι άλλο όμως μας μένει;
Το κοριτσάκι πάμε στο σπίτι μας γρήγορα
Να βάψουμε το σπίτι
πάλι.

(Το σπίτι τους δεν βρήκανε
Μα βρήκανε την καμινάδα Άσπρη).

Είπαν τουλάχιστον είναι λευκό. Μα
πώς θα χωρέσουμε εδώ;