|
Στίχοι: Στέργιος Βαλιούλης
Μουσική: Αμελοποίητα
Άργησες και νύχτωσε
κ’ έκλαιγα που ήρθες...
Έρεψαν –και το `ξερες–
τα μωρά στις κούνιες.
Άσπρα τα κροτάφια τους
μαύρες οι καρδιές τους
και στ’ αγνά τους μέτωπα
καταφρόνιας ζάρες.
Τα μικρά χεράκια τους
(το στοχάστης τάχα;)
γρόνθοι πετρωμένοι...
Στέρεψαν –και το `ξερες–
της καρδιάς οι φλέβες.
Στράγγισαν
μαράζωσαν
φύτρα και βλαστοί.
Μα το πείσμα θέριεψε
– Πώς και δεν το νοιάστης;
Πώς και δεν αγρίκησες
απ’ της γης τα βάθια
το μουγκό χοχλάκισμα
της τυφλής οργής;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 442 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|