Ζήσε τώρα μόνος μέσα στη σιωπή
αφού δεν εκτίμησες ποτέ σου όσα είχες.
Μη μου λες πονάω είσαι στην αρχή
γιατί ακόμα τίποτα στ’ ορκίζομαι δεν είδες.

Και που να δεις αργότερα, που θα `ρθουν τα χειρότερα
θα με ζητάς με κλάματα, μα θα ναι αργά για θαύματα
Και που να δεις αργότερα, που θα `ρθουν τα χειρότερα
και που να δεις τι έπεται, για κάποιον που δεν ντρέπεται.

Μες σε μια βαλίτσα βάζω ότι μπορώ
ένα αντίο ίσα που προφταίνουμε να πούμε.
Μη σε δω να κλάψεις σε παρακαλώ
κράτησε τα δάκρυα θα σου χρειαστούνε.

Και που να δεις αργότερα, που θα `ρθουν τα χειρότερα
θα με ζητάς με κλάματα, μα θα ναι αργά για θαύματα.
Και που να δεις αργότερα, που θα `ρθουν τα χειρότερα
και που να δεις τι έπεται, για κάποιον που δεν ντρέπεται.