Έλα, ντύσου το μαύρο αυτής της νύχτας,
κολυμπώντας στον καπνό της παρακμής,
να γιορτάσουμε τα γενέθλια της απονηριάς μας,
στιβαγμένοι στον πάγκο ενός μπαρ.

Έλα, ντύσου το μαύρο αυτής της νύχτας,
κρέμασε στ’ αυτιά σου τ’ άρρωστο φεγγάρι,
να γιορτάσουμε τα γενέθλια του χαμένου όνειρου,
γράφοντας ζαλισμένους στίχους.

Έλα, ντύσου το μαύρο αυτής της νύχτας,
που μαγεμμένος χρώστης, τώρα αρχίζει,
να γιορτάσουμε τα γενέθλια της επόμενης μέρας.