Παράτα το σχολειό, παράτα αυτό το χάλι
Να είσ’ αφεντικό του εαυτού σου πάλι
Παράτα τα θρανία και τ’ αμφιθέατρα
Να ‘ρθης στην παραλία να κάνουμ’ έρωτα.

Παράτα τη δουλειά, παράτα την τη σκρόφα
Και κοίτα πως εσύ θ’ αποφασίζεις πρώτα.
Χιλιάδες σουπερμάρκετ γεμάτα πράματα
Γιατί δεν τα βουτάμε για τα γεράματα;

Παράτα το θεό, πατέρα και παρτάλι
Μη θέλεις παντρειά και μισθωτό χαμάλη
Αρνήσου να `σαι σκλάβα διπλά κι ολόϊδια
Να ζήσουν τα παιδιά μας μεσ’ τα κοινόβια.

Παράτα το λοιπόν, παράτα το το κόμμα
Μη θες να κουβαλάς το κουρδιστό σου πτώμα.
Της κεντρικής γαϊδάρας να είσ’ ερμηνευτής
Αρνήσου να `σαι χάφτης και καθοδηγητής.

Κατούρα στη βουλή και σπάστους τα γραφεία
Να πάει να πνιγεί κι η γραφειοκρατία
Και φόρεσε κουκούλα ωσάν σε πρίζουνε
Σε κάθε αναμπουμπούλα μη σε γνωρίζουνε.

Παράτα το στρατό το προβατοποιείο
Και ας μας έχουνε για το τρελλοκομείο
Για μια χαζή πατρίδα οπλίζουν τους λαούς
Δεν κάνει η ιεραρχία για τους αναρχικούς.

Στην κοινωνία αυτή σαπίσαμε στ’ αλήθεια
Απάνθρωποι θεσμοί μας γίνανε συνήθεια
Παράτησέ τα όλα να ζήσουμ’ άβολα
Οι άλλοι όπως βαδίζουν κι εμείς ανάποδα.